[NL] Als kind mochten mijn broers en ik eens in de zoveel tijd feestboterhammen maken. Dat was niet zomaar spelen met eten, maar er kunstwerken van maken. Al het mogelijke beleg werd gebruikt en we dachten zorgvuldig na over compositie, structuur en kleur. De boterham was ons canvas, het mes ons penseel. Als we tevreden waren dienden we onze kunstwerken op aan onze ouders als schilderijtjes op bed.
Door hen werd de combinatie van hagelslag en worst niet altijd gewaardeerd, maar voor ons was het een feest waar haast geen verjaardag tegenop kon. Het was het prikkelen van alle zintuigen tegelijk: niet in het minst de verbeelding. Het genot bleef, in een wonderlijke nasmaak van trots en paté met pesto.
Deze kunstwerken zijn een eerbetoon aan die eerste kennismaking met kunst. Soms zit kunst al in het smeren van een boterham. Brood kan kunst zijn; kunst is altijd brood.
De boterhammen zijn gedroogd en in meerdere lagen geïmpregneerd met twee componenten vloerlak.
[ENG] When we were young, my brothers and I were allowed to make ‘party sandwiches’ every once in a while. This was not playing with food: rather, it was about making works of art. We used all possible toppings and gave careful thought to composition, structure and colour. The sandwiches were our canvas, the knives our paintbrush. When our creative needs had been satisfied, we dished up our works of art to our parents, as breakfast in bed.
Not always did they appreciate the combination of sausage and chocolates, but my brothers and I almost enjoyed such special days more than we did our birthdays. It was a stimulation of all senses at the same time, a feast of the imagination. The gratification lasted in a wondrous aftertaste of delight at our creations and pate with pesto.
These artworks are an hommage to that first run-in with the arts. Sometimes there is art in buttering a sandwich. Bread can be art; art is always a form of bread.
The sandwiches have been dried and impregnated with floor varnish in multiple layers.
